بازار داغ مربیان همیشه بازنده در فوتبال ایران/ دلال‌ها حریف می‌طلبند

به گزارش قدس آنلاین، سال‌هاست که به لحاظ فنی پیشرفت آنچنانی نداشته و شیب آن بسیار کُند بوده است. لیگ برتر که بالاترین سطح فوتبال باشگاهی کشور است می‌تواند مصداق همین موضوع باشد؛ لیگی که از وقتی عنوان حرفه‌ای روی آن گذاشته شد بیست‌ و دو سال می‌گذرد؛ اما آمار فنی این رقابت‌ها آنقدر با استانداردهای جهانی فاصله دارد که نمی‌توان آن را حتی با لیگ‌های درجه دوم اروپایی هم مقایسه کرد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

لیگ بی‌کیفیت فعلی نتیجه عملکرد مربیانی است که سال‌هاست در فوتبال ایران فعالیت می‌کنند و با وجود اینکه به جز ناکامی، دستاورد دیگری برای تیم‌هایی که سرمربی آنها بودند نداشتند. نقش دلالان در این آشفته‌بازار بسیار پررنگ است. این دلالان، مربیانی را همراه با تعدادی بازیکن به تیم‌ها معرفی می‌کنند و در ازای آن بخشی از قرارداد آنها را در جیب خود می گذارند.

چگونه می‌شود مربی‌ای که هدایت چند تیم مختلف را در طول سال‌های گذشته بر عهده داشته و تنها در یکی از این‌ تیم‌ها عملکردش نسبتا موفق بوده باز هم بیکار نمی‌ماند و به تیمی می‌رود که جزو تیم‌های پرستاره فوتبال ایران محسوب می‌شود؟ عجیب‌تر اینکه برخی از این مربیان به عنوان گزینه سرمربیگری تیم ملی هم معرفی شدند.

همین وضعیت قمر در عقرب باعث شده مربیان خارجی که به فوتبال ایران می‌آینده می‌توانند تا این حد تاثیرگذار باشند. خلاء مربیان بادانش داخلی پاشنه آشیل فوتبال ایران است. شاید در این وضعیت که کل فوتبال ایران را حاشیه و گفتمان‌های زرد فرا گرفته کمترکسی به این موضوع اهمیت دهد؛ اما واقعیتی‌ تلخ است که نمی‌شود آن را کتمان کرد.

بخش قابل توجهی از مربیان ایرانی که همیشه با حضور مربیان خارجی در تیم ملی مخالف بودند هیچگاه به این موضوع توجه نکردند که چرا حتی کشورهای درجه چندم دنیا هم تمایلی به استفاده از مربیان ایرانی ندارند. در حال حاضر افشین قطبی و الکساندر نوری مربیان بین‌المللی فوتبال ایران هستند که البته آنها هم در سطح بالایی مربیگری نمی‌کنند. همین مربیان هم در فوتبال ایران پرورش پیدا نکردند و نمی‌توان آنها را نماینده‌های فوتبال ایران قلمداد کرد.

دلیلی که باعث شده مربیان ایرانی به دنبال ارتقای دانش فنی خود نباشند شرایط حاکم بر فوتبال ایران است. این مربیان می‌دانند که دانش فنی کمترین نقش را در موفقیت در فوتبال ایران دارد. مربی‌ای موفق است که در کنار زمین به زمین و زمان توهین کند؛ لیدرها را همراه خود داشته باشد و به آنها حقوق ثابت بدهد؛ از روی قرارداد بازیکنانش درصد بردارد و بسیاری از موارد دیگر که ربطی به مسائل فنی ندارند.

در چنین وضعیتی برای مربیانی که سال‌ها تلاش کردند سطح فنی خود را بالا ببرند جایی نیست. این مربیان در نهایت عطای کار فنی را به لقایش می‌بخشند و صد افسوس که چنین وضعیتی در فوتبال ایران حاکم است.

منبع: خبرگزاری ایرنا

منبع: قدس آنلاین

کلیدواژه: الکساندر نوری افشین قطبی لیگ برتر فوتبال فوتبال ایران تیم ها سال ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.qudsonline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «قدس آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۲۲۵۵۳۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

تحلیل علی ایمانی (مربی فوتسال) از تاکتیکهای جدید  مربیان مطرح با استفاده از دروازه بان

عصر ایران؛ علی ایمانی مربی فوتسال آسیا- جام ملتهای آسیا تایلند ۲۰۲۴ با قهرمانی تیم ملی ایران به پایان رسید. نکته حائز اهمیت پیشرفت تیمهای آسیایی بود. دیگر از آن بردهای پرگل خبری نبود. نزدیک شدن تیمهایی که سالیان قبل با آوراژ گل بالا به ما می باختند و امسال با تلاش و زحمت ‌و فاصله کم بردیم. این زنگ خطریست برای سالهای آینده  پادشاه فوتسال آسیا.

اما در این حین اگر به تیمهای موفق امسال جام نگاهی بیندازیم و سبک گلرها را بررسی و کارشناسی کنیم ، می بینیم مربیان طراز اول جهانی که هم اکنون در آسیا مشغول به فعالیت هستند از گلرهاشون بهره گیری بهتری می برند و تاکتیکهاشون بر اساس استفاده از دروازه بانهای با کیفیت می باشند.این نکته نشان می دهد که باید سرمربیان و مربیان دروازه بانی در لیگ نسبت به آموزش ، بالا بردن مهارت بازی با پا ، اعتماد و تمرین در خصوص ایجاد فضای لازم به این مقوله بپردازند.به طور مثال خوزه ونانسیو لوپز اکثر تاکتیک های تیمی ازبکستان را در این جام بر اساس دادن شعاع حرکتی و شروع مجددها و بازیسازی عباس المرادف قرارداده، تا در بزنگاهها از این برتری عددی و یا اضافه بتواند به موفقیت دست پیدا کند.

شاید ازبکستان پاور پلی را به صورت کامل با المرادف انجام نداد، اما با بهره گیری از پاس های کنار ، یک و دو و پاسهای عمقی و شوت توانست با هدف تیم رقیب را به زمین خود ببرد و فشار لازم را از تیمش بردارد و اجرای تاکتیکهای دیگر را با تمرکز بهتری انجام دهد.

دیگر زمان آن رسیده که مربیان وطنی در لیگ مثل اسپانیا و برزیل و پرتغال و ... نسبت به اعتماد و استفاده از گلرهایی با عملکرد خوب بازی با پا و یا Flying goalkeepers روی بیاورند.عملکرد و استفاده لوپز در این جام از گلر ، یک کلاس درس آموزشی بود.

مطمئنا در این مدت کم کیفیت المرادف به اندازه تفکرات سرمربی تیم نبوده و با کار کردن و مرور و افزایش مهارت و آگاهی از این وظیفه ، تیم ازبکستان میتواند مثل قزاقستان متکی به دروازه بان تیمش باشد و از یک تیم متوسط به یک تیم مدعی تبدیل شود.البته کیفیت المرادف با لئو هیگوییتا قابل مقایسه نیست اما با تمرین و آموزش و افزایش قدرت تکنیکی و مهارت بازی با پا و سپردن وظیفه و اعتماد بنفس، هر تیمی می تواند یک هیگوییتا برای خودش در طی زمان بسازد و سبک فوتسالش زبانزد و در جهان مطرح شود.

 

کانال عصر ایران در تلگرام